Natupad na din ang mtgal ko nang pinapangarap sa buhay ko, ang maging first comment.
Napakaraming pagsubok ang dinaanan ko para lang maging first comment. Iba pala ang pakiramdam
pag first comment ka. Para kang inililipad ng hangin sa sobrang saya. Hindi lahat ng tao sa mundo ay
nagagawa ang nagawa ko. Ang pagiging first comment ay mahirap abutin at gawin, ngunit pag
nagawa mo na, parang nagkaroon ulit ako ng panibagong lakas at pag-asa upang ipagpatuloy ang
buhay . Nagpapasalamat ako sa mga magulang ko , dahil kung di nila ako ginawa , malamang di ko
magagawa ang bagay na ito. Nagpapasalamat din ako sa mga kapatid ko , dahil sa walang sawang
suporta nila sakin , nung puro 2nd at 3rd comment lang nagagawa ko. Nagpapasalamat din ako sa
kapitbahay ko, dahil sa kanila ako nakikisagap ng wifi nung panahong nagsasanay akong mabuti para
maging first commentator. Nagpapasalamat din ako sa aso ko , di ko alam kung bakit. Sana kayo rin
maging first comment balang araw. Kaya natin to!!