as i am reading this thing...di ko namalayan napatulo na pala luha ko...shit..kakainis...
IF I DIE I WILL DO THIS THING ALSO!!!
nagising nalang ako isang umaga, naramdaman ko
parang may kulang.
kumain ako ng almusal, nakausap ko na lahat ng
tao sa bahay, pero bakit
ganito parang ang bigat ng pakiramdam ko.
pumasok ako sa trabaho
nagiisip
parin.. muntik na nga akong matisod sa kakaisip
lang nito. tinanong
nako
ng mga katrabaho ko, ano bang meron sakin bakit
ang tamlay ko. sabi ko
hindi ko alam, di ko maintindihan. alam mo ba
yung pakiramdam na parang
may malaking butas sa sarili mo, tipong merong
kilangang makapuno? yun
ang naramdaman ko nung araw na yun, gusto ko
na ngang sumigaw, magwala,
malay ko ba kung ano lang ito.. pero hindi ko
ginawa, hindi naman dapat
eh.
mga bandang tanghali pagkatapos ng tanghalian,
tumawag siya, lam mo na
siya, yung lalaking minahal ko buong buhay ko
pero iniwan ako para sa
ibang tao, wala lang nangamusta lang labas daw
kami pagkatapos ng
trabaho, nagisip ako ng mabuti, kung papayag ako
o hindi, naisip ko ano
ba
namang masama, nasa malayo naman
nagtatrabaho ang girlfriend niya,
parang
malalaman diba?
natapos ang araw sobrang excited ako, sinundo
niya ako sa trabaho,
kumain kami, nagusap, binalik ang nakaraan, sabi
ko nalang wag nang
pagusapan may buhay na siya, masaya narin ako
sa buhay ko, kaibigan
nalang
maibibigay ko, ang drama pa nga sabi niya mahal
pa daw niya ako..
kumpara
bako sa bago, mas mabait daw ako, mas
maintindihin, mas understanding,
sabi ko nga aba eh bakit mo sakin sinasabi yan,
ano ito bolahan, natawa
lang siya kahit hindi nakakatawa, nainis nga ako di
ko nalang pinakita,
pero kahit na nag usap kami nandun parin yung
malaking butas
nararamdaman ko parin, hanggang sa naisip ko
baka kulang lang ako ng
pagtawag
sa
kanya, pero hindi naman kse madalas ako
tumatawag sa kanya, siguro
naman kilala niyo na kung sino yun.
naglalakad na kami pauwi, papunta sa auto niya,
nakalimutan ko kahit
sandali ang kulang na nararamdaman. napatawa
pako sa mga biro niya,
napalo ko pa nga sa kakatawa. biglang nagring
ang cellphone ko, kapatid
niya
umiiyak, sabi ko bakit siya umiiyak? kasama ko
kuya mo, pauwi na kami.
bigla siyang natahimik, tinanong ko bakit, at dahan
dahan niyang
sinabi..
\"pano nangyari yun eh si kuya nadisgrasya, na
total wreack sasakyan
niya.. ate patay na siya\"
nabigla ako, hindi ko maintindihan pano nangyari
na patay na siya eh
kasama ko pa, pag harap ko sa likod ko.. nandun
parin sya, ganun parin
suot niya pero duguan na.. napaluha ako, ngumiti
lang sya at sinabi
na..
\"naramdaman mo na ba yung pakiramdam na
parang may kulang hindi mo
maintindihan kung bakit?\"
napa 0o nalang ako habang patuloy na lumuluha..
\"papunta ako sayo ngayon, dahil gusto kong
sabihin na ikaw pala yun,
yung kulang sa buhay ko.. gusto ko na sana
pakasal tayo.. pero diba
sabi
ko naman sayo kahit anong mangyari gusto ko
bago ako mamatay ikaw ang
nasa tabi ko\"
tapos bigla nalang siyang nawala.. bumigat lalo
pakiramdam ko,napaupo
ako sa lapag, wala nalang akong nagawa kung
hindi umiyak.. bakit kung
kailan lahat ng sinabi niya tama sa pandinig ko,
hangin nalang ang
lahat
ng ito...
