The first time I had consciousness of Mr. Andy ay nun rally nya sa Plaza Miranda of the eve of the 1964 election when he was repeatedly saying on stage against Cong Dadong (yun tatay ni Ms. Glorya) ang mga salitang ALIS DYAN. Then, I started reading all the books on him and later, pati mga sinulat nyang mga libro. Intellectually, walang tatalo dyan. Even mga lawyers now like Salonga (kasama nya sa Liberal Party nuon) and even Ninoy ay hanga sa kanyang talino. Who can beat a 100% grade in the bar exam (dahil di paniwala mga justices na di sya nandaya at pinag oral exam sya and he still got about 97%). And to think he reviewed for the bar while in prison defending himself on the Nalundasan case. He really built a lot of schools, roads and bridges during his first term and even succeeding presidents can't beat that.
Now, nun sumobra mga legislators (puro lang privilege speech like Ninoy at filibustering sa lehislatura) at mga businessmen (di nagbabayad ng loan sa DBP like ABS CBN, Jacinto, Ysmael, etc) at puro barilan sa kalsada simula mga 1968 at meron mga Monkeys na puro terorismo, pinag aralan na nya mag declare ng Martial Law. Lahat halos ng congressman at mga senador (lalo na si Mr. Ninoy) ay may private army. In fact, front page ng Manila Times ang larawan ni Mr. Ninoy na sukbit ang isang submachinegun na kala mo eh may gera sa lansangan. Even sa UP campus, ang gamit sa rumble ay baril. Nagkataon naman na nun early 70s ay bigla nagkaroon ng worldwide embargo ng langis at itinaas ng Saudi ang presyo. Lahat ng bansa pati Amerika ay lumuhod. This started ang kawalan ng foreign exchange and this affected the Philippine economy. Yun ang dahilan ng sinasbi ng mga pencil pushers na lumugmok ang economy natin. Dahil wala foreign exchange, itinayo ang Binondo Central Bank na pinamunuan ni Mr. Bobby Ongpin at maski papaano ay gumana pa rin ang importasyon ng langis. Sa mga nagsasabi na nilugmok ni Mr. Andy ang Pilipinas ay di nila alam ang katotohanan ng epekto ng embargo ng langis nuon. Nawala bigla ang malalaking sasakyan (8cylinder) at puro mga malilit na kotse ang nasa lansangan. Kung wala langis, walang ekonomya.
Gusto gayahin ni Mr. Andy ang konsepto ng ZAIBATSU ng Japan so ibinigay nya ang control ng ibat ibang industriya at agri products sa mga pinagkakatiwalaan nya upang kanila itong paunlarin. Bagkus, sinamantala naman nila ito at sila lang ang nagpayaman. Walang magawa si Mr. Andy dahil kailangan pa rin nya ang suporta ng mga ito dahil Martial Law nga nuon. Kailangan pa rin nya ang suporta ng mga militar kaya kahit gumagawa sila ng mga kalokohan ay to some extent, he tolerated them. Thus, he was blamed for all the katiwalian ng mga tao nya. Pero maski nagnanakaw mga general nuon ay takot din sila kay FM dahil binubura sila anytime hindi tulad ngayon na kailangan suyuin ng Pangulo ang military.
Compare the foreign loans contracted by those who succeeded him to what he got during his term. Compare the number of journalists killed, the number of non-combatants killed and the level of amounts lost in corruption and the figures will show that FM did not bloat the foreign loans, that Ms. Cory wrote a stupid constitution, that Mr. Fidel sold government assets which FM never did and that Ms. Glorya lost more on corruption than all other administrations. Walang massacre tulad ng Ampatuan during FM's term. Sa talino nya, yun mga sinulat nyang Presidential Decrees ay kasama pa rin sa ating jurisprudence sa ngayon - and to think na sya lang mag isa ang nagsusulat ng mga batas na ito. I doubt if Ms. Cory can even write one law by her lone self or if Mr. Fidel or Mr. Erap can do the same.
